“Nawawalang susi ng Kinabukasan”
(Problema at solusyon)
“Ang edukasyon ang susi sa magandang kinabukasan” yan isang tanyag na kataga patungkol sa edukasyon lalong lalo na para sa mga kabataan. Ngunit,Marami pa ring mga kabataan ang hindi nakakapasok ng eskwelahan dahil na rin sa mga dagok sa buhay. Sa katunayan, ayon sa Functional Literacy, Education and Mass Media Survey (FLEMMS) ,4 na milyon ng mga kabataang edad 6-24 ang di nakakapagaral sa eskwelahan. Nasaan? Nasaan na kaya ang susi sa magandang kinabukasan para sa mga kabataan? Tuluyan nakaya silang makandado at mapagkaitan ng magandang kinabukasan?

Marami ang dahilan kung bakit ang ilan sa mga kabataan sa Pilipinas ay di nakakapagaral. Ayon sa mga nakalap na datos ng National Statistics Office Functional Literacy, Education, and Mass Media Survey, ang 30.5% ng dahilan kung bakit hindi nakakapagaral ang ilan sa mga kabataan natin sa Pilipinas ay dahil mas binibigyan pansin ang paghahanap ng trabaho. Ako na rin mismo ay saksi sa mga ganitong pangyayari,dahil na rin sa kakapusan ng kita ng mga magulang, sa halip na mag-aral ang iba, madalas ay tumutulong nalamang sila sa kanilang mga magulang upang matustusan ang kanilang pagtawid gutom sa buong maghapon. Ang sagot ng pamahalaan dito ay ang bagong kurikulum na k-12 na kung saan maari ng makapaghanap ng trabaho sa lalong madaling panahon kahit natapos ka lamang ng hanggang grade 12. Kawalan ng motibasyon at kawalan ng interes naman ang pumapangalawa dito ayon sa National Statistics Office Functional Literacy, Education, and Mass Media Survey. Maraming mga kabataan ang nawiwili sa iba’t-ibang mga bagay tulad ng peer-pressure, pagkalulong sa iba’t-ibang bisyo, maagang pag aasawa na nagreresulta ng teenage pregnancy para sa mga kababaihang kabataan at ang diskriminasyon ng mga mahihirap sa paaralan. Ang tingin kasi ng iba, akala nila ang pag-aaral ay walang patutunguhan at puro responsibilidad , pasakit at gastos lamang ang pag-aaral. Ang hamon dito ay ipaalam ang importansya ng edukasyon at gawing mas maging kahika-hikayat ang pag pasok sa eskwelahan para sa mga kabataan na maging di mapang-api, di mapanghusga, at di bayas na Sistema ng edukasyon para sa mga kabataan. Ang ikatlo naman ayon sa datos ng NSO Functional Literacy, Education, and Mass Media Survey, ang gastos sa pag-aaral ang nakikitang sanhi ng problema kung bakit di makapag-aral ang mga kabataan. Oo may pampublikong paaralan sa Pilipinas, ngunit di sapat ang mga ito para mapagaral ang ibang mga kabataan. Dagdag pa rito, pagdating ng kolehiyo ng mga estudyante, wala na silang gaanong mapasukang pampublikong paaralan dahil kapos at kahit na meron, mayroon paring matrikula doon na di naman kayang bayaran.Ang kawalan din ng kakayahan na magkaroon ng mga desente at maayos na kagamitang pang-paaralan tulad ng mga libro, lapis, bolpen at papel ang isa pang dahilan kung bakit di nakakapasok sa paaralan. Ayon kay Budget Secretary Florencio “Butch” Abad, P435.9 bilyon ang inaasahang badyet sa edukasyon. Ito na marahil ang sagot sa ikatlong problema. Ngunit nangangailangan ang badyet na ito ng tamang alokasyon at tamang paggamit sa nito.

Tayo ay mapalad dahil may kakayahan tayong pumasok sa magandang eskwelahan. Marahil tayo ay may isang hakbang na tungo sa ating mga pangarap. Huwag tayong mawalan ng loob o magpakandado sa mga hamon at dagok ng buhay. Huwag hanapin sa kabundok na dayami ang susi ng ating kinabukasan sa halip, tayo mismo ang magsilbing susi ng ating tagumpay at piliting maarok ang inaasam na matamis na tagumpay.