Magandang umaga mga ginoo at mga binibini kayo ay malugod kong inaanyahang pakinggan ang aking pananaw tungkol sa isyo ng kabataan ngayon. Ayon nga sa ating pambansang bayani na si Dr. Jose P. Rizal, “ang kabataan ay ang pag-asa ng Inang Bayan. Kung kayo ang tatanungin , Tama bang ang kabataan ang PAG-ASA ng BAYAN? Mga kaibigan, at kapwa ko kabataan, tama nga ba na tayo ang pag-asa ng bayan?? Kung tayo ang pag-asa ng ating INANG BAYAN, bakit ngayon mukhang kabataan ang problema at sakit ng lipunan.
Noon, masasabi kong napakatatag ang paniniwala ng mga kabataan sa naturang kasabihan at sakaisipang nais nitong iparating sa atin. Ngunit ngayon parang humina ang paniniwalang ‘to.Masyado na yatang mabilis ang takbo ng panahon. Kasabay sa paglipas nito at sa pagsilang ng bagong henerasyon ay marahil ang paglipas din ng paniniwalang pag-asa ng bayan ang mga kabataan.
Ngayon, tumatayo ako sa inyung harapan bilang isa sa mga kabataan ng makabagong henerasyon tulad ninyo. Bigyan ninyo ng katahimikan ang inyong pag-iisip sa mga sandaling ito at alalahanin ninyo ang lahat ng mga pinaggagawa ninyo. Ngayon, sagutin ninyo ang tanong ko: kayo ba’y pag-asa pa rin ng bayan? Kung ako ang inyong tatanungin, hindi ako mahihiya at mag-aatubiling sabihing “Oo!”. Sapagkat lahat tayo ay pag-asa pa rin ng bayan. Sakabila ng katotohanang may iilan sa atin na mga nagrerebelde, pasaway, batugan at parang wala ng tamang nagawa sa buhay. Umaasa akong balang araw maintindihan nila ang tunay nilang tungkulin at pananagutan.
Paano nga ba natin magagampanan ang ating tungkulin? Aba simple lang naman! Kailangan lang natin ng disiplina, pagkamakabayan, kasipagan, katapatan at higit sa lahat pagmamahal sa bayan. Ipakita natin ang ating Pagkamakabayan sa pamamagitan ng pagtangkilik sa produktong sariling atin.Ipamalas natin ang ating kasipagan sa lahat ng bagay na nakakabuti o nakatutulong, hindi ‘yong tipong upo lang ng upo habang nakaharap sa computer at naglalaro ng candy crush saga sa facebook. Katapatan – maging matapat tayo sa lahat lalo na sa ating sarili. Pagmamahal – sino ba naman ang di nakaranas ng pagmamahal? Lahat tayo ay nagmahal at minahal. Kung Disiplina naman ang pag uusapan, ay lahat ng aking nabanggit ay may kaakibat na disiplina sa sarili. Lagi nating tatandaan hindi habang buhay ang ating kabataan ito’y magtatapos din at balang araw tayo’y magiging magulang na gagabay at magtuturo sa susunod na henerasyon ng kabataan.
Tandaan niyo na tayo mismo ang tagaguhit ng ating kapalaran sa sarili nating palad. Isipin lagi ninyo na tayo’y magtatagumpay kung ito’y ating nanaisin. At kapag tayo naman ay nadapa, huwag mawalan ng pag-asa, ito’y gawing inspirasyon bilang bumangon at magsikap. Tandaan rin natin ang importansiya ng oras, Huwag na nating ipagpabukas pa ang ating mga gawain kung puwede naman nating gawin ngayon. Panahon na para tayo ay umigi! Nasa ating mga kamay ang kaunlaran at kalayaan. Tayo nga’y malaya ngunit ang kalayaa’y hindi upang gawin ang bawat naisin ngunit upang gawin ang tama at nararapat. Mga minamahal kong mga kaibigan may magagawa tayo upang tayo ay maging PAG-ASA ng ating INANG BAYAN. Magkaisa tayo, patunayan natin sa kanila at sa susunod na HENERASYON na ang KABATAAN ngayon ay magsisilbing pag-asa ng BAYAN sa habang panahon...